चीनको उत्तर पश्चिमस्थित सिन्जियाङ स्वायत्त क्षेत्रले भौतिक,आर्थिक र सामाजिक विकाससँगै प्राकृतिक वातावरण र पर्यावरण जोगाउनेतर्फ विशेष महत्व दिएको छ । १६ लाख ६० हजारभन्दा बढी वर्गमीटर क्षेत्रफलको यो क्षेत्र मुख्यगरी तीन पहाडी र दुई समथर भूभागमा फैलिएको छ ।
विश्वकै दोस्रो मरुभूमि ताक्लामाकान पनि यही क्षेत्रमा छ । त्यसैगरी भित्री भागको सबैभन्दा लामो नदीको रुपमा तारिमलाई लिइन्छ । चीनको सबैभन्दा होचो भागमा रहेको आइदिङ ताल पनि सिन्जियाङमै छ ।
हिउँदमा अधिक चिसो,गर्मीमा उखरमाउलो हुने यो क्षेत्रका केही उच्च भागमा असारमा समेत हिउँ देख्न सकिन्छ । मुलुकको कुल हिमनदीमध्ये सिन्जियाङले झण्डै ४३ प्रतिशत ओगटेको पाइन्छ । जैविक विविधता कायम राख्र्दै पर्यावरणीय स्वच्छताको लागि यसले ठूलो भूमिका खेलेको बताइन्छ ।
सिन्जियाङको जमिनमुनी मुलुकको ३० प्रतिशत र कोइला ४० प्रतिशत रहेको अनुमान छ । उच्च प्रविधिको कपास मुलुककै ९१ प्रतिशत सिन्जियाङले उत्पादन गर्दै आएको छ । यो क्षेत्र विभिन्न प्रजातिका फलफूल र खरबुजाको निम्ति ‘राजधानी’ नै कहलिएको छ ।
विभिन्न आठ मुलुकसँग अन्तर्राष्ट्रिय सीमा जोडिएको सिन्जियाङ सबैभन्दा लामो अन्तर्राष्ट्रिय सीमाना जोडिएको चीनको स्वायत्त क्षेत्र पनि हो ।
चीनको विशिष्टकृत भूमिले सजिएको स्वायत्त क्षेत्रको ऐतिहासिक पहिचान दिलाउन सिन्जियाङको राजधानी उरुमुछीको शहरी क्षेत्रमा झण्डै ३३ एकड जमिनमा प्राचीन पर्यावरणीय पार्क सञ्चालनमा ल्याइएको छ ।
सयौं वर्ष पुराना रुखका अवशेषदेखि वनस्पति र सिन्जियाङको जीवनसँग जोडिएको घोडाको सम्बन्धलाई जीवन्त रुपमा पार्कमा देखाइएको छ ।
पार्कभित्र रहेको अखल टेके घोडा प्रदर्शनी केन्द्र धेरैको आकर्षणको केन्द्र बनेको छ । पार्कले उपलब्ध गराएको पर्यावरणीय पर्यटन, सांस्कृतिक पहिचान र त्यसको विकास एवम् लोक अनुभवले चीनको प्राचीन र आधुनिक सिल्क रोड जीवन्त रुपमा झल्केको छ ।
